Na restauratie
In de loop der jaren was het snijwerk van de, midden
18de eeuwse puilijst van Droogbak 16
zo vaak overschilderd dat het geheel önleesbaar”was
geworden.
Niet alleen de voorstelling was door dom
schilderwerk nauwelijks meer te herkennen,
ook de letters op het tekstlint waren totaal
dichtgesmeerd.
De eigenaar van het pand was dan ook al overtuuigd
dat herstel hoognodig was,
maar toen hij merkte dat een huisschilder met een
verfbrander aan de slag wilde,
stopte hij het werk onmiddellijk en nam contact op
met de VVAG.
Bij een eerste inspectie vanaf een ladder door Jan
Hilbers en Kees van Mierlo
bleek dat de puilijst in z’n geheel, dus ook het
relief, bedekt was
door een pakket verflagen in diverse kleuren van
zo’n totaal 4 a 6 mm.dikte.
De originele afdekkende loodvlap langs de bovenzijde
had zelfs een verflaag van bijna een centimeter,
opgebouwd uit tientallen laagjes in verschillende
Bentheimtinten.
Nadat in maart 2004 een steiger was geplaatst, kon
begonnen worden
met het voorzichtig wegkrabben van de verflagen.
Pas toen bleek dat het snijwerk van uitzonderlijke
kwaliteit was.
In de afhangende kwastjes aan het kleedje onder het
kompas
kon men de afzonderlijke draadjes onderscheiden
en de draaipunten van de ophanging van het ronde
kompas in de vierkante doos waren exact aangegeven.
Het enige “slordige” aan het geheel was de
merkwaardige letterverdeling op het tekstlint,
maar een andere oplossing was er niet.
Het geheel ziet er nu weer prachtig uit en de
kompasmaker Pieter de Jong die hier in 1742 woonde
en zijn werkplaats had, zou, als hij vandaag de dag
langs de Droogbak wandelde,
met trots en voldoening zijn üithangbord”herkennen. |
