Vóór en na restauratie
De ernstig verwaarloosde steen
vóór de restauratie |
De enige gevelsteen die alle saneringen,
oorlogssloop en nieuwbouw
in de Rapenburgerstraat overleefd heeft
is de steen BUSSENSCHUT op nummer 153.
In 1928 troffen de samenstellers van de
Voorlopige Monumentenlijst
nog 9 gevelstenen aan in deze lange
smalle straat.
Deze zijn gelukkig niet allemaal
spoorloos verdwenen.
Twee exemplaren, met oud-testamentische
voorstellingen, zijn bewaard gebleven
en opgenomen in de gevelstenencollectie
in de poort van de Portugese Synagoge
aan het Mr. Visserplein,
een andere steen met een eend met een
wereldbol
zit sinds 1967 op Prinsengracht 744.
De voorgestelde kanonnier op onze
gevelsteen in zwierig,
laat 17de eeuws kostuum steekt juist,
met zijn lontstok het vuur in het
zundgat om zijn geschut af te vuren.
(zie de rode gloed aan het einde van de
loop).
Links zien we een (kruit)vat, enkele
losse kogels
en de stok om de kogels in de loop aan
te duwen. |
2
historische afbeeldingen
In de loop der jaren was het relief zo vaak in
verschillende kleuren overgeschilderd
dat de verf spontaan begon te barsten en er op
sommige plaatsen gewoon afsprong.
Op deze plekken kwamen geheel andere kleuren te
voorschijn.
In 1997 is Jan Hilbers, in opdracht van de eigenaar
van het pand begonnen
met het aftikken en –krabben van alle verf om zo te
weten te komen welke de oudste kleuren waren.
Aan de hand van deze kleurresten is het relief
opnieuw in kleur gezet.
Op oude foto's is te zien dat onder de tekst
BUSSENSCHUT Anno 1597 geschilderd stond.
Deze, op niets slaande jaartalaanduiding is niet
gehandhaafd.
Het woord 'bussenschut' betekent zoveel als
'kanonschutter' vergelijk bijv. 'buskruit',
bushuis'en 'haakbus'.
In het Rondeel was in de 16de eeuw de woning van de
Stadsartillerie – of Busmeester,
de opzichter dus over de stadskanonnen gevestigd.
(Stadsbeschrijving Wagenaar deel 2, 1765, pagina 49) |
